22 soorten camera-opnamen en hoeken om te gebruiken in filmfotografie

Camerastandpunten en shots in film en fotografie zijn belangrijke elementen die het verhaal dat je probeert te vertellen volledig kunnen veranderen.

De richting waarin je camera wijst, of de camera beweegt of stilstaat, en of je een extreme long shot of een close-up gebruikt, zijn beslissingen die je moet nemen om je artistieke beeld te communiceren.

In dit artikel weet je alle soorten camera-opnamen en camerahoeken, zodat je kunt beslissen welke het beste werken voor je volgende film of fotoshoot. Vergeet niet dat het opnemen ervan in je opnamelijst ervoor zorgt dat de fotoshoot of het filmen soepel verloopt.

Als je er klaar voor bent, laten we beginnen!

Wat zijn de soorten basiscamera-opnamen?

Het kennen van alle soorten camera-opnamen en hoeken zal u helpen bij het maken van een opnamelijst.

Op deze manier kunt u uw workflow organiseren, weten welke apparatuur u nodig hebt en alles soepel laten verlopen.

1. Close-up opname

Een close-up opname is wanneer je onderwerp het grootste deel van het frame beslaat. Dit kun je bereiken door fysiek dicht bij het onderwerp te zijn of door een telelens van veraf te gebruiken.

Wanneer close-upfoto’s worden gebruikt om een persoon af te beelden, helpt een close-upfoto je om de uitdrukkingen en emoties van het personage te laten zien. Het is ook een heel intiem shot.

In plaats daarvan, als het onderwerp een object of een actie is, wordt het gebruikt om de aandacht van de kijker te richten. Als twee mensen bijvoorbeeld ruzie hebben en één houdt een mes achter zijn rug , wilt u misschien een close-upschot op de hand maken met het mes.

2. Gemiddeld shot

Een medium shot is nog steeds gecentreerd op het hoofdonderwerp, maar het toont meer van de context. Het verwijst over het algemeen naar alle foto’s die een persoon vanaf de taille omlijsten, hoewel iets strakker over de romp nog steeds OK is.

Met een medium shot laat je niet alleen de context zien, maar ook de lichaamstaal – je kunt ook meer personages opnemen. Ze zijn ook een geweldige manier om over te schakelen tussen close-ups en bredere opnamen.

3. Lang shot

Lange opnamen – ook wel wide shots of establishing shots genoemd – tonen je hele onderwerp en laten er voldoende ruimte omheen. Als u een nieuwe locatie wilt laten zien waar uw onderwerp is aangekomen of een nieuwe omgeving wilt introduceren terwijl u het onderwerp sterk aanwezig houdt, is dit de juiste keuze.

De lange opname toont ook de volledige lengte van het onderwerp, dus kan nuttig zijn bij het overdrijven van de schaal bij het vergelijken van het onderwerp met de objecten eromheen.

Wat zijn de soorten geavanceerde camera-opnamen?

1. Extreme close-up opname

Een extreme close-up is precies wat de naam suggereert – het neemt de close-upfoto tot het uiterste door een detail van het onderwerp te sluiten.

Met deze shots kun je een reactie of een uitdrukking op het personage benadrukken – bijvoorbeeld een traan. Het wordt niet noodzakelijkerwijs gebruikt met tekens – het kan ook een object zijn – bijvoorbeeld een extreme close-up van een horloge om te laten zien hoe de tijd verstrijkt.

2. Extreem lang shot

Een extreme long shot is een zeer brede camera opname die je onderwerp zo ver weg laat dat het bijna verloren gaat in de scène.

Je kunt dit gebruiken om te laten zien dat je personage zich geïsoleerd of kwetsbaar voelt in een enorme ruimte.

3. Cowboy Schot

Oorspronkelijk cowboy shot genoemd omdat het het onderwerp vanaf het midden van de dij afbeeldt, dit zorgde voor de cowboy geweren om op het frame te zijn om de quickdraw te vangen.

Je kunt het nog steeds een cowboyschot noemen, maar je kunt het ook een Amerikaans schot vinden. Dit type opname ligt dicht genoeg bij het onderwerp dat je nog steeds emoties en uitdrukkingen kunt zien – maar je kunt ook een deel van de scène laten zien, vooral wat ze met hun handen doen.

4. Over de schouder shot

Dit is een van de meest voorkomende camerashot-framingtypen wanneer er een gesprek plaatsvindt in de scène – meestal tussen twee personages. De camera is geplaatst achter het personage dat luistert – zodat je een deel van het hoofd en de schouder kunt zien. Dan, in focus, zie je de persoon die aan het woord is. Het laat letterlijk zien hoe je zou zien als je over de schouder van het personage piekte.

Meestal wisselt dit shot continu af naarmate het gesprek vordert, waardoor een shot-reverse-shot-reeks ontstaat. Deze camera-opname stelt de kijker in staat om te begrijpen wie betrokken is bij het gesprek en toch de non-verbale communicatie van de persoon die praat te waarderen.

In sommige gevallen verandert ook de camerahoek, wat wijst op een andere relatie tussen de personages. Als je bijvoorbeeld vanuit een hoge hoek een foto over de schouder maakt, laat je je personage naar de ander kijken, waardoor ze ‘kleiner’ lijken.

5. Tracking Shot

Deze opname is gebaseerd op camerabewegingen. Ongeacht de kadrering of de camerahoek, een trackingshot volgt het personage. Als het is gemaakt met behulp van een dolly, staat het ook bekend als de dolly-opname. Niet alle trackingshots worden echter gemaakt met een dolly – het kan worden gedaan met een Steadicam, een kraan of een giek.

Het kan een voorwaartse trackingfoto zijn wanneer de camera het personage volgt terwijl ze weggaan. In plaats daarvan een achterwaartse tracking shot wanneer het personage naar de camera komt terwijl het zich terugtrekt om dezelfde afstand te behouden. Ten slotte is er de laterale trackingshot wanneer de camera zijwaarts beweegt.

6. Zoomopname

Bij een zoomopname beweegt de camera niet. Je ziet het personage misschien dichterbij of verder weg, maar het is een effect vanwege de verandering van brandpuntsafstand.

Hoewel, er is een effect genaamd de dolly-zoom, die wordt gebruikt om een ongewone visuele perceptie te creëren, en het is gebruikt door Alfred Hitchcock, Martin Scorsese, Steven Spielberg en andere grote regisseurs.

7. Master Shot

De master shot is de belangrijkste en is vaak de eerste op de shotlijst. Het moet een hele actie of een hele scène omvatten. Ze spelen echter een andere rol in moderne films dan vroeger – voorheen draaide de hele schietpartij om het meesterschot. Nu maken meerdere camera-opnamen, camerahoeken en camerabewegingen films dynamischer.

8. POV-opname

POV staat voor standpunt. Pov-shots laten dus dingen zien vanuit het perspectief van een bepaald personage. Het is een effectieve techniek om de kijker in de actie te trekken door hem een first-person beeldhoek te geven. Veel films in de geschiedenis hebben deze techniek met succes gebruikt. Je kunt enkele beroemde voorbeelden zien in de bovenstaande videorol.

Meestal komt een POV-opname na een medium shot of een close-up waarbij je het personage naar iets ziet kijken – dan spring je meteen in hun perspectief met een POV om te zien waar ze naar keken.

9. Shot opzetten

Meestal is een opname een brede opname of een extra groothoekopname. Dit komt omdat ze worden gebruikt om een tijd en een plaats vast te stellen waar je verhaal zich afspeelt.

Het maken van opnamen kan verschillende camera-opnameformaten hebben, afhankelijk van hoeveel context u de kijker moet geven. Als je wilt aangeven dat je in een specifieke stad bent, is een extreem brede opname vanuit een luchthoek vaak nuttig. Andere keren hoef je alleen maar de buitenkant van een gebouw te laten zien om aan te geven waar de personages zich bevinden.

Wat zijn de belangrijkste camerahoeken?

Hoewel de soorten opnamen afhankelijk zijn van de kadrering en camerabeweging, zijn de soorten camera-opnamehoeken afhankelijk van de positie van de camera ten opzichte van de scène en het onderwerp.

1. Lage hoek shot

Deze camerahoek geeft aan dat je omhoog kijkt naar het onderwerp. Hoe laag? Dat hangt af van wat je met deze opname wilt vertellen – maar technisch gezien is alles onder de ooghoogte van het onderwerp al een opname met een lage hoek.

Wanneer de camera bijna op de grond is geplaatst, wordt dit ook wel het oog van een worm genoemd.

Over het algemeen gebruik je deze camera-opnamehoek om het onderwerp groot en krachtig te laten zien of omdat je iets groots achter je onderwerp in het frame wilt opnemen.

2. Grondniveau Shot

Voor deze camerahoek moet je op de grond fotograferen , maar in tegenstelling tot de opname met een lage hoek, kijkt de camera niet omhoog.

In dit geval staat de camera laag op de grond omdat je iets wilt laten zien wat daar beneden gebeurt.

3. Kniehoogte Shot

Verderop op de as van de camera kun je een opname op kniehoogte maken. Deze camerahoek is geschoten op kniehoogte van een personage en wordt vaak gebruikt om het hele lichaam van een ander personage te omvatten omdat het verder weg is.

4. Heup level shot

Meestal wordt een camerahoek op heuphoogte gebruikt voor een cowboyfoto. Hiermee kun je het personage laten zien vanaf de mid-dij weduwe vervorming.

In fotografie is een foto op heupniveau ook gebruikelijk wanneer straatfotografen openhartige kiekjes maken waardoor mensen ze niet opmerken.

5. Schouderhoogte Shot

De opname op schouderhoogte is een van de meest voorkomende camera-opnamehoeken – zoals de naam al aangeeft, wordt dit gedaan door de camera op dezelfde hoogte te plaatsen als de schouders van het onderwerp.

6. Opname op ooghoogte

Bovenaan de lijst is de opname op ooghoogte de meest gebruikte van alle camerahoeken. Dit komt omdat het geen bepaald effect of impact heeft op de kijker – het biedt een vertrouwd perspectief.

Het grootste deel van het verhaal wordt op dit niveau verteld omdat het neutraal is. Op deze manier is het voor de kijker direct merkbaar wanneer je een effect wilt creëren en de camerahoek wilt veranderen.

7. Hoge hoek shot

Een opname met een hoge hoek is wanneer je de camera naar het onderwerp laat kijken – het maakt niet uit hoe hoog of laag in de as dit is. Kortom, het is het tegenovergestelde van een low-angle shot.

Een opname met een hoge hoek wordt gebruikt om de kwetsbaarheid of onmacht van het personage te benadrukken.

8. Vogelvlucht

Een vogelperspectief is een extremere versie van de opname met een hoge hoek – het wordt ook wel een overheadfoto of kraanopname genoemd. Meestal wordt het gecombineerd met een opname met een brede camera – op deze manier kun je het onderwerp zien, maar een groot deel van de context opnemen.

Je ziet vaak een overheadfoto op YouTube wanneer het onderwerp het heeft over een product dat wordt beoordeeld.

9. Luchtfoto

De hoogste camerahoek is de luchtfoto. Dit werd vaak de helikopteropname genoemd omdat de cameraman meestal in een helikopter zat om dit beeld vast te leggen.

Tegenwoordig kun je vaker een luchtfoto vinden omdat drones het betaalbaarder hebben gemaakt voor alle filmmakers en fotografen. Zelfs amateurvideografen kunnen verbluffende luchtbeelden krijgen – iets dat ondenkbaar is vóór commerciële drones.

10. Nederlandse camerahoek

Dit is een van de meest eigenaardige soorten camerahoeken omdat het een standpunt is dat volledig onnatuurlijk is. Het maakt niet uit hoe hoog of laag de camera is, noch de opnametypes – een nederlandse camerahoek wordt gekenmerkt door een gekantelde horizon.

Om dit te bereiken, moet u de camera om zijn as draaien. Omdat het niet de manier is waarop we gewend zijn om dingen te zien, zorgt het ervoor dat de kijker zich gedesoriënteerd of ongemakkelijk voelt.

De Nederlandse hoek wordt ook wel de Duitse hoek genoemd omdat deze vaak werd gebruikt in Duitse expressionistische films. Je zou het ook een verkante of schuine hoek kunnen noemen.

Waarom zijn camerafoto’s belangrijk in films?

De soorten camerashots en de verschillende camerahoeken zijn cruciaal om het verhaal te vertellen zoals jij dat wilt. Met hen kun je de kijker begeleiden om te zien wat je wilt dat ze zien en aanwijzingen geven over wat er gebeurt buiten wat op het eerste gezicht lijkt.

Als je bijvoorbeeld de Nederlandse invalshoek gebruikt, kun je impliceren dat het personage een onevenwichtige geest heeft – op deze manier laat je iets zien dat in hun hoofd gebeurt.

Je kunt ook een mix van hoge en lage hoeken gebruiken om een onbalans in de relatie tussen twee personages te laten zien – bijvoorbeeld een pestkop en de goede man.

Ten slotte richt de camera-opname de aandacht van de kijker op specifieke dingen. Terwijl het gebruik van een extreem brede opname hen vertelt om de omgeving waarin dingen gebeuren op te merken, richt een close-up de aandacht op een bepaald detail.

Veelgestelde vragen: Soorten opnamen

Wat is shot design in film?

Shot ontwerpen is de planning van waar de camera zal zijn in relatie tot het onderwerp en de lichten in de verschillende scènes van de film. Het bepaalt welke soorten shots je nodig hebt om het verhaal beter te vertellen. Shot design helpt je om een shot list en een storyboard te maken.

Welke camera hoek is het beste?

Zoals je in dit artikel kunt zien, heeft elke camerahoek een ander effect op de kijker – dus het is moeilijk om te zeggen welke het beste is. Dat gezegd hebbende, als je een portret of selfie wilt maken, is voor de meeste mensen de meest flatterende hoek om de foto ongeveer 3 “hoger dan de ooghoogte te maken.

Hoe analyseer je filmopnames?

Een geweldige manier om je foto’s te verbeteren, is door te bestuderen hoe de grote meesters de verschillende hoekopnamen hebben gebruikt. U kunt beginnen met het identificeren van de camerahoek en het beeld dat op een bepaalde scène is gemaakt. Analyseer vervolgens wat er in het verhaal gebeurde, met name met het personage, wanneer de camera-opname begint en eindigt. Bestudeer nu de hele film en vind eventuele terugkerende thema’s of herhalingen.

Welke camerahoeken en foto’s zult u gebruiken? Laatste woorden

Nu je een overzicht hebt van de opnames die je kunt maken, welke ben je van plan te gebruiken? Vertel ons in de comments wat je favoriete filmische shots zijn en waarom.

Ik hoop dat je van het artikel hebt genoten en dat het nuttig is om je volgende fotoshoot of video-opname te plannen en te realiseren.